Η τεχνική KinesioTaping ή τεχνική κινησιοεπίδεσης με ελαστική ταινία είναι μία τεχνική που αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 από τον Ιάπωνα χειροπρακτικό και κινησιολόγο Dr. Kenzo Kase. Η αρχική σκέψη του Kase ήταν πως το δέρμα είναι το μεγαλύτερο αντανακλαστικό όργανο του ανθρώπινου σώματος. Δημιούργησε λοιπόν μία αυτοκόλλητη ταινία από βαμβακερό υλικό που προσομοίαζε στο δέρμα.
Η ταινία αυτή, η οποία είναι από υποαλλεργικό υλικό και πολύ γρήγορα ο ασθενής ξεχνάει π…ως την έχει κολλημένη πάνω στο δέρμα του, μπορεί να εφαρμοστεί πάνω σε μύες, σε αρθρώσεις και σε συνδέσμους σε διάφορα «σχήματα», ανάλογα με την περιοχή εφαρμογής, την πάθηση και το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Εφαρμόζοντας την ταινία στο δέρμα μας μπορούμε να περιορίσουμε ή να επουλώσουμε ένα τραύμα, να τονώσουμε ή να χαλαρώσουμε έναν μυ.
Η περίδεση με kinesiotape έχει επουλωτική δράση σε οιδήματα και αιματώματα. Κι αυτό διότι όταν η ταινία εφαρμόζεται τοποθετώντας τον μυ σε διάταση, έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία πτυχώσεων στο δέρμα. Αυτό με τη σειρά του βοηθάει στην κανονική ροή του αίματος και των λεμφικών υγρών. Κατά την εφαρμογή, το δέρμα πρέπει να είναι στεγνό, καθαρό και κατά προτίμηση αποτριχωμένο.
